Ik heb natuurlijk beloofd om om de dag een nieuwe post te schrijven, gisteren is dat helaas niet gelukt, dus dan maar vandaag. Woensdag had ik echt een rotdag, mijn band was lek. Er bleken 5 kleine gaatjes naast elkaar in te zitten (waar ik dus na poging nummer 5 om ze te plakken achter kwam). Zoals jullie misschien wel weten kunnen banden niet oneindig geplakt worden. Er zit geen fietsenmaker bij mij in de buurt dus ik besloot zelf mijn achterband te vervangen, slechtste beslissing ooit... Ik kreeg mijn wiel niet meer goed terug in de vork. Dit hele gedoe heeft me in totaal 5 uur gekost, want mijn fiets moest eerst nog vanaf Lelylaan naar mijn huis toe. Ik wilde het wel graag zelf repareren omdat ik in de avond mijn fiets weer nodig zou hebben om naar zwemmen te gaan. Waar ik uiteindelijk ook geen tijd voor had. Al die tijd zat ik met stress en tijdstekort voor school in mijn hoofd, wat natuurlijk niet meehielp met mijn bui verbeteren.

Jullie zullen wel denken; wat heeft dit met de sugarchallenge te maken. En terecht. Het ding is dat als ik een baaldag heb of me rot voel, ik de gewoonte heb om na school langs de winkel te fietsen om chocoladerozijnen te kopen. Die eet ik vervolgens thuis verspreid over de hele avond op. Als ik mezelf wil verwennen haal ik chocola, als ik eetbuien heb drop en als ik me rot voel dus chocoladerozijnen. Tot woensdag dus, toen dat niet kon. Ik was al mn vrienden superchagrijnig aan het appen hoe rot mijn dag was en toen besloot Storm om me een knuffel te komen brengen, superlief. Hij heeft daarna ook nog geholpen met mijn wiel er goed terug inzetten. Mijn dag eindigde daardoor best vrolijk.

Helaas ging het de volgende ochtend weer mis, onderweg naar school ging mijn achterwiel steeds meer wiebelen. Ik ben langs mijn vaste fietsenmaker naast het huis van mijn ouders gegaan en die had twee uur nodig om het te repareren, ondertussen kon ik gelukkig thuis terecht om aan school te werken, maar daardoor miste ik wel mijn eerste les die dag, vanaf dat moment ging mijn dag weer goed. Ik was heel productief en vrolijk. Tot 17.30 hebben ik en twee vriendinnen op school zitten studeren, daarna was de opening van onze studievereniging, superleuk! We deden twee workshops cocktails en kombucha maken. Ik hou van cocktails. Helaas was er maar eentje waar geen suiker in zat, dus dat viel tegen, toen heb ik maar twee biertjes gedronken (jaaaaa, bier mag wel!!)

In kombucha zit als het goed is geen suiker omdat de bacteriën dit fermenteren, dat hield ik mezelf in ieder geval voor omdat ik toch wel heel nieuwsgierig was en het wilde proeven. We kregen ook eten van het Foodlab, veganistische kebab en veganistische hotdog, superlekker. Het vlees is echt goed nagemaakt. Waarschijnlijk zat er ook suiker in de saus, maar ik had zoveel honger dat ik daar pas na het eten over nadacht (of wilde denken eigenlijk). De sugarchallenge is nog zoveel moeilijker als je niet thuis eet.

In de avond onder weg naar huis bleek dat mijn pech nog niet op was, ik was bijna thuis en weer ging mijn achterband lek. Zelf geplakt en een hele zak chips naar binnen gewerkt uit frustratie. Hierna was ik zo moe dat ik meteen in slaap viel (het was al half twaalf), vandaar dat ik gisteren dus niet aan schrijven ben toegekomen.

Ik probeer het vandaag weer op te pakken, maar de verleiding om dropjes te kopen op mijn werk is erg groot. Ik vind de sugarchallenge heel leuk om bewust te worden van waar allemaal suiker in zit, maar twee weken is daar eigenlijk wel lang genoeg voor. Ik zit pas op dag 11, dus moet nog tweederde van de challenge. Waarchijnlijk wordt het vanaf dit punt alleen nog maar moeilijker en daar baal ik best wel van.

Woensdag was het eerste moment waarop ik echt spijt had van mijn keuze om de sugarchallenge te doen en erover te schrijven. Ik wilde bijna snoep kopen en er gewoon niet over schrijven, wat niet weet, wat niet deert, maar ik kon mezelf nog net inhouden. Ik ben goed in mezelf voorliegen merk ik, maar dat ging nog net iets te erg tegen mijn principes in.

Zondag weer een nieuw verhaal,